Gwara myśliwska i słownictwo łowieckie Ró÷Sk:
- Róg – wabik na jelenia lub trąbka myśliwska.
- Róża - pierścień kostny otaczający tykę u nasady w porożu zwierzyny płowej.
- Róża daszkowa - róża o spadzistym kształcie.
- Rudel – stado saren.
- Ruja - okres godowy.
- Rujka - głos wydawany przez byka łosia podczas pokrywania klępy.
- Rujowisko - zagłębienie w ziemi wykonane przez daniela, w którym odbywa się krycie łań.
- Rusznikarz - rzemieślnik, zajmujący się wyrobem lub naprawą broni palnej.
- Ruszyć - wypędzić zwierzynę z ostoi.
- Rwać się - zrywanie się ptactwa.
- Ryczeć - wydawanie głosu przez jelenie byki podczas rykowiska.
- Ryk - głos jelenia byka podczas rykowiska.
- Rykoszet - odbicie się kuli lub śrutu od przeszkody, zmieniające kierunek lotu pocisku.
- Rykowisko - okres godowy jeleni.
- Rzucać - wydawać potomstwo.
- Rzutek - krążek z łupliwego materiału, będący celem przy strzelaniu sportowym z myśliwskiej broni śrutowej.
- Rzutkarz - strzelający sportowo do rzutków.
- Sądy - zlatywanie się w jedno miejsce kaczek.
- Sadyba - koliba; myśliwska kwatera.
- Sadlisty - zwierz obrośnięty tłuszczem.
- Sadzić - szybki bieg zwierzyny.
- Sagalasówka - dawna broń myśliwska, z końca XVIII wieku.
- Sak - rodzaj sieci do łapania ptaków.
- Samopał - kłusownicza broń, działająca samoczynnie po potraceniu przez przechodzące zwierzęta.
- Samura - locha.
- Sarnina - dziczyzna z sarny.
- Scypuł - owłosiona, bogato ukrwiona skóra porastająca tworzące się poroże jeleniowatych.
- Sekundowanie - naśladowanie przez wyżła innego, który wystawia zwierzynę.
- Selekcjoner - myśliwy posiadający uprawnienia do wykonywania odstrzału selekcyjnego.
- Selekt - sztuka przeznaczona do odstrzału selekcyjnego.
- Sęk - wyrostek na łopacie daniela i łosia.
- Sfora – rzemień do prowadzenia psów gończych, ew. kilka lub kilkanaście psów gończych.
- Sianie - duży rozrzut broni myśliwskiej.
- Siąg - rozpiętość skrzydeł ptaków.
- Sidło - kłusownicza pętla do łapania zwierzyny.
- Siekaniec - używane zamiast śrutu drobne kawałki ołowiu lub innego metalu.
- Sierść – uwłosienie zwierzyny lub określenie zwierzyny płowej i dzików przy układaniu pokotu.
- Sietnik - mający pieczę nad sieciami w dawnej służbie łowieckiej.
- Siodło - biała plama po obu stronach grzbietu muflona.
- Siuta - koza, samica sarny.
- Skałka - w broni skałkowej, krzemień do krzesania iskier.
- Skałkówka - dawna broń myśliwska, odpalana iskrą ze skałki.
- Skarmiać - zużywać karmę do karmienia zwierzyny.
- Skład - postawa strzelecka myśliwego.
- Składać się - podniesienie broni do dołka strzeleckiego.
- Składność broni - dopasowanie broni do myśliwego.
- Skłuć - dobić kordelasem postrzałka.
- Skłusować - pozyskać nielegalnie zwierzynę.
- Skoki – nogi zająca lub cześć nóg ptaka.
- Skolenie - głos lisa.
- Skrocz - kłus łosia, polegający na równoczesnym posuwaniu do przodu obu lewych badyli, a następnie obu prawych.
- Skrom - tłuszcz zająca i królika.
- Skromny - tłusty.
- Skrzekot - niepłodny mieszaniec cietrzewia i głuszca.
- Skrzydła - flanki; ustawiane pod kątem prostym do linii myśliwych, krańcowe stanowiska.