Gwara myśliwska i słownictwo łowieckie Pi÷Po:
- Pianie - wydawanie ostrego głosu przez koguta bażanta.
- Piastun - młody niedźwiedź, samiec pozostający z matką do następnego roku.
- Pielesz - gniazdo ptaka drapieżnego.
- Pień - wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym osadzone jest poroże.
- Pierzenie się - wymiana upierzenia u ptaków.
- Pies - samiec borsuka, lisa i jenota.
- Pies podsokoli - pies legawy (najczęściej wyżeł) współpracujący w czasie polowania z ptakiem łowczym.
- Piórko malarskie - ostrolotka u słonki.
- Piórkować - dobijać postrzelonego ptaka.
- Pióro - ogólnie; ptactwo łowne (strzelać do pióra - polować na ptactwo). Rząd pokotu, przeznaczony dla ubitego ptactwa. Pióra chybu - długie i sztywne włosy na karku dzika. Pióro (pierwsze, drugie, trzecie) - rok życia ptaka łowczego (pierwszy, drugi, trzeci).
- Piston - inaczej kapiszon - spłonka.
- Pistonówka - strzelba kapiszonowa.
- Piszczałka - wabik na jarząbki.
- Piszczeć - wydawanie głosu przez kozę.
- Plusk - kielnia; ogon bobra.
- Płaszcz - pancerz; zewnętrzna powłoka pocisku kulowego.
- Płochacz - pies myśliwski do płoszenia zwierzyny z zarośli.
- Płowa zwierzyna - jelenie, sarny, łosie i daniele.
- Pniaki - haki; grandle.
- Pocisk - rażąca część naboju myśliwskiego.
- Podchód - sposób polowania, podchodzenie zwierzyny na odległość strzału.
- Podeszwa - spód stopy niedźwiedzia.
- Podrywać się - zrywanie się ptaków do lotu.
- Podjazd - rodzaj polowania, polegający na podjeżdżaniu do zwierzyny przez myśliwych linijką lub saniami.
- Podkładacz - myśliwy, który naprowadza psy na trop zwierzyny.
- Podkowa - brązowy łuk na piersi kuropatwy.
- Podlot - młody ptak, zaczynający latać.
- Podpórka - laska lub rozwidlony drażek do podparcia broni przy strzale.
- Podprowadzać - zaprowadzić myśliwego na spotkanie ze zwierzyną.
- Podryw - sposób polowania, polegający na strzelaniu do ptactwa płoszonego przez samego myśliwego.
- Podstrzelić - strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada, podczas polowania zbiorowego.
- Poduszka - baka; wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek.
- Pojedynek - samiec zwierzyny, wiodący samotny tryb życia.
- Pokot – rozkład; ogół zwierzyny ubitej na polowaniu lub upolowana zwierzyna, ułożona wg określonych zasad.
- Polano - wiecha - ogon wilka.
- Pole - teren na którym odbywa się polowanie lub rok pracy psa myśliwskiego.
- Położyć - upolować celnym strzałem.
- Pomiatać - wydawać potomstwo, u psów, borsuków, wilków i lisów.
- Pomruk - głos wydawany przez jelenia byka lub borsuka.
- Pomykać - biec (o lisie, zającu i króliku).
- Ponowa - swieży opad śniegu.
- Poprawka - drugi strzał do tej samej zwierzyny.
- Poroże - wyrostki kostne, nasadzane na możdżeniach u jeleniowatych, zrzucane corocznie i ponownie nasadzane.
- Poryk - jednorazowy, głośny ryk jelenia byka.
- Posadzić - strącenie zdobyczy na ziemię przez ptaka łowczego.
- Poskromić - zmusić ptaka łowczego do poddania się woli układającego.
- Posoka - farba; krew zwierzyny grubej.
- Posokowiec - pies myśliwski pracujący na farbie.
- Postrzał - miejsce trafienia zwierzyny.
- Postrzałek - raniony zwierz.
- Posyp - daszek; paśnik dla kuropatw lub bażantów.
- Posznurować - o lisie; pobiec prosto.