Gwara myśliwska i słownictwo łowieckie K÷K:
- Kaliber - średnica lufy broni palnej.
- Kalibrownik – przyrząd służący do sprawdzania i korygowania kalibru naboi śrutowych.
- Kamionka - kuna domowa.
- Kantak - pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego.
- Kapelusznik - staropolska nazwa bardzo starego odyńca.
- Kapitalny - samiec zwierzyny płowej noszący medalowe poroże.
- Kaptur - nakrycie głowy ptaka łowczego, inaczej kapa.
- Karawan - pojazd przystosowany do transportu upolowanej zwierzyny.
- Karmisko - miejsce wykładania karmy dla zwierzyny.
- Kądziel - owłosienie szyi, karku i garbu żubra.
- Kąpielisko - miejsce kąpieli dzików i zwierzyny płowej.
- Kęsy - zajady, kły drapieżników.
- Kipieć - ucieczka na oślep zająca.
- Kiść – pęk białych włosów u borsuka lub zakończenie ogona żubra.
- Kita - ogon małego drapieżnika lub rząd pokotu, w którym układa się upolowane małe drapieżniki lub dawne określenie lisa.
- Kitka - bródka kozicy.
- Klamra - skrzydło linii myśliwych.
- Klapak - młoda, zwykle nielotna kaczka.
- Klapanie - pierwsza zwrotka pieśni głuszca.
- Klaskanie - trzecia zwrotka pieśni głuszca, inaczej korkowanie.
- Klekotka - kołatka służąca do straszenia zajęcy w czasie pędzenia.
- Klempa – samica łosia inaczej łosza.
- Kluczka - odskok zwierza w bok podczas ucieczki.
- Kłańce - zęby wilka.
- Kłapać - odgłos wydawany przez dzika w stanie podniecenia.
- Kłaść - ubić zwierza celnym strzałem.
- Kłuć - dobić zwierza kordelasem.
- Kniazienie - odgłos wydawany przez przestraszonego zająca.
- Kobylarz - stary, duży wilk.
- Kocioł - sposób polowania na zające.
- Kokanie - głos wydawany przez cieciorkę.
- Kokcielić - wydawanie głosu przez pardwy i cietrzewie.
- Kołatka - przyrząd służący naganiaczowi do straszenia zwierzyny.
- Kołnierz - długie piórka wokół szyi koguta bataliona.
- Komora - klatka piersiowa zwierzyny.
- Kopnięcie - uderzenie kolby broni myśliwskiej w ramie podczas strzału.
- Kopno - legowisko zająca w śniegu.
- Kopyra - gwarowa nazwa zająca.
- Kordelas - długi, prosty nóż myśliwski, służący dawniej do dobijania, skłuwania rannej zwierzyny. Obecnie myśliwska broń paradna.
- Korkowanie - trzecia zwrotka pieśni głuszca.
- Korona - co najmniej trzy odnogi w górnej części wieńca jelenia.
- Koryto dzicze - ślad przejścia dzików w głębokim śniegu.
- Kosacz - stary cietrzew.
- Kot - nazwa zająca lub rysia.
- Kotlina - zagłębienie w ziemi, stanowiące legowisko zająca w okresie bezśnieżnym.
- Koza - samica sarny siuta lub kozicy.
- Kozioł - samiec sarny rogacz.
- Kożuch - futro zająca.
- Krajce - brzegi dzioba jastrzębia.
- Krechtanie - głosy wydawane przez głuszce podczas zapadów.
- Krektun - jednoroczny głuszec nie biorący udziału w tokach.
- Kreślić - robić ślady skrzydłami, podczas toków głuszca, cietrzewia.
- Krykucha - kaczka krzyżówka, wyhodowana w niewoli, do wabienia kaczorów w czasie wiosennych godów.
- Krzyżak - lis z ciemnym futrem i czarna pręga wzdłuż grzbietu lub kozioł o parostkach, których odnogi wyrastają na jednakowej wysokości i tworzą formę zbliżoną do krzyża.
- Kudły - długa sierść niedźwiedzia.
- Kufa - pysk psa myśliwskiego.
- Kulka - haczyk służący do patroszenia ptactwa.
- Kulkowanie - patroszenie ptactwa za pomocą kulki.
- Kureń - nazwa gwarowa szałasu myśliwskiego.
- Kurkówka - dawna bron myśliwska o zewnętrznych kurkach.
- Kuwiek - piszczałka do wabienia ptaków.
- Kwadruplet - cztery celne, oddane bezpośrednio po sobie strzały.
- Koźlak – młode sarny do pierwszego roku życia.
- Kwiat – ogon zwierzyny płowej i borsuka.
- Kwiatek - białe zakończenie kity lisa.
- Kwiel - gwizdek służący do przywabiania ptaka łowczego.