Gwara myśliwska i słownictwo łowieckie Om÷Pę:
- Omyk - ogon zająca.
- Opalone - brązowe lub czarne zabarwienie oręża dzika lub haków jelenia.
- Opiekun stażysty - doświadczony myśliwy, wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego, sprawujący pieczę nad stażystą, kandydatem na myśliwego.
- Opolować - objąć polowaniem część łowiska.
- Oręż - trofeum myśliwskie z dzika - szable i fajki, czasem wieniec jelenia.
- Organista - młody jeleń byk, który pierwszy rozpoczyna rykowisko.
- Osacznik - dawna nazwa naganiacza.
- Osada - łoże.
- Osadzanie zwierzyny - zatrzymywanie w miejscu zwierzyny przez psa.
- Osiadła - zwierzyna, która nie zmienia swojej ostoi.
- Osiemnastak - jeleń byk o dziewięciu odnogach na każdej tyce.
- Oskrzydlić - postrzelić ptaka w skrzydło.
- Osmużać - obielić zająca lub królika (ściągnąć skórę).
- Ostatni kęs - włożony w pysk strzelonej zwierzyny fragment złomu.
- Ostatni miot - żartobliwie; myśliwska biesiada w terenie, organizowana bezpośrednio po polowaniu.
- Ostęp - część lasu z ostoją zwierzyny.
- Ostoja - teren stałego przebywania zwierzyny.
- Ostroga - wyrostek z tyłu odnóży kuraków lub pierwszy sęk łopaty daniela.
- Ostrolotka - trofeum z jednej z lotek w skrzydle cietrzewia lub słonki.
- Ostry - o psie myśliwskim; cięty.
- Oszczek - szczekanie psa myśliwskiego, sygnalizującego znalezienie lub wytropienie zwierzyny.
- Oślada - trop kury na śniegu.
- Otok - długa smycz służąca do prowadzenia psa myśliwskiego.
- Otrąbić - ogłosić koniec polowania sygnałem myśliwskim.
- Otropić - ustalić miejsce przebywania zwierzyny za pomocą tropów.
- Owca - samica muflona.
- Ósmak - jeleń byk z wieńcem o czterech odnogach na każdej tyce.
- Padać w ogniu - zwierzyna, która po strzale pada na miejscu.
- Pancerz – upierzenie piersi głuszca lub zewnętrzna powłoka pocisku kulowego.
- Paprać się - piaskowa kąpiel ptaków.
- Paprzysko - miejsce piaskowych kąpieli ptaków.
- Paradoks - gwintowanie końca lufy w myśliwskiej broni śrutowej.
- Parasol - typ paśnika dla zwierzyny w kształcie parasola.
- Parkot - won jelenia byka podczas rykowiska.
- Parkoty - okres godowy zajęcy.
- Parostki - poroże sarny kozła.
- Pastorał - podpórka służąca do oparcia broni przy strzale.
- Pasynek - odnoga na łopacie łosia.
- Paszcza - otwór gębowy niedźwiedzia, rysia, wilka i psa.
- Paśnik - urządzenie łowieckie do zadawania karmy zwierzynie.
- Patrochy - niejadalne wnętrzności zwierzyny.
- Patroszenie - usuwanie wnętrzności strzelonej zwierzyny.
- Patry - inaczej trzeszcze, oczy zająca.
- Perły - zgrubienia i wyrostki na tykach jelenia i rogacza.
- Perukarz - kozioł o zdeformowanym porożu pokrytym scypułem. Deformacja ta, jest związana zwykle z utratą jądra lub jąder.
- Pędzel - inaczej wiecheć; kiść włosów na organach płciowych byka, tryka lub dzika.
- Pędzelek - kępka włosów na uchu rysia.
- Pędzenie - naganianie zwierzyny przez nagankę w kierunku myśliwych.
- Pętla – krótkie rzemyki służące przytrzymaniu ptaka łowczego lub splątane tropy zająca na śniegu.