KŁ Gryf » Etyka łowiecka » Gwara myśliwska E÷J
RSS KŁ Gryf
KŁ Gryf, Koło Łowieckie Gryf w Słupsku
Gwara myśliwska E÷J
Gwara myśliwska i słownictwo łowieckie E÷J:
  2. Ekspres - łamana broń myśliwska kulowa o dwóch lufach.
  3. Elaboracja - własnoręcznie wykonywanie śrutowej amunicji myśliwskiej.
  4. Eżektor - wyrzutnik łusek w myśliwskiej broni łamanej.
  2. Fafle - obwisłe górne wargi psa myśliwskiego – wyżła.
  3. Fajki - kły z górnej szczęki odyńca. Wraz z szablami kłami z żuchwy, stanowią trofeum myśliwskie.
  4. Farba - posoka, krew zwierzyny.
  5. Farbować - zostawiać krew na tropie.
  6. Fartuszek - pęk jasnych włosów przy sromie sarny.
  7. Fiołek - gruczoł zapachowy u lisa znajdujący się przy nasadzie ogona.
  8. Fladry - sznury z czerwonymi szmatkami, dawniej służyły do polowań na wilki.
  9. Flagi - fragmenty scypułu zwisające z tyk jelenia w trakcie wycierania poroża.
  10. Flanka - skrzydło myśliwych zagięte w kierunku miotu.
  11. Flankować - obstawiać stanowiska na flankach.
  12. Flinta - określenie strzelby myśliwskiej.
  13. Fuzja - określenie strzelby myśliwskiej.
  14. Fryc - niedoświadczony, młody stażem myśliwy.
  2. Gach – samiec zająca.
  3. Gamrat - odyniec w okresie huczki.
  4. Gastrolity - drobne kamyki u ptactwa, połykane wraz z pokarmem. Ulokowane w tzw. żołądku mięśniowym, pomagają w rozcieraniu twardego pokarmu.
  5. Gawra - zimowe legowisko niedźwiedzia.
  6. Gęba - pysk żubra.
  7. Ględzenie - głos wydawany przez łanie.
  8. Głosić - oznajmianie przez psa myśliwskiego, znalezienia tropu lub osaczenie zwierzyny.
  9. Głownia - klinga, ostrze białej broni; kordelasa, szabli itp.
  10. Głuszak - pisklę głuszca.
  11. Głuszka - głuszyca, samica głuszca.
  12. Gomóła - byk jeleń po zrzuceniu poroża.
  13. Gon – okres godowy kozic lub głos psów podczas pędzenia zwierzyny w miocie.
  14. Gonka - sarna koza grzejąca się poza okresem rui.
  15. Gra - szczekanie psów gończych idących po tropie.
  16. Grabarz - pies myśliwski zakopujący odnalezioną zwierzynę.
  17. Grandle - haki, pniaki u jeleniowatych - szczątkowe kły w szczęce.
  18. Grot – odnoga kończąca tykę w parostkach kozła lub zakończenie odnogi w wieńcu jelenia byka.
  19. Gruby - (gruby dzik) duży, wyjątkowo okazały zwierz.
  20. Gryzawka - pędy wierzby lub osiki nasycone solą, przeznaczone do obgryzania przez zające.
  21. Grzywa - gęsta, długa sierść na szyi i karku żubra, łosia, jelenia lub na grzbiecie kozicy.
  22. Guzikarz - młody kozioł o porożu w kształcie niskich stożków, guzików.
  23. Guziki - zwykle, pierwsze poroże kozła.
  24. Gwizd – ryj dzika lub głos słonki i jarząbka.
  2. Haki – inaczej grandle, szczątkowe kły jelenia w górnej szczęce lub rogi kozicy.
  3. Huczka - okres godowy dzików inaczej lochanie.
  2. Igły - rogowe igiełki u leśnych kuraków wyrastające po bokach palców, zanikające po tokach.
  3. Igrzysko – toki głuszców lub miejsce toków głuszców.
  2. Jasła - drabina, na którą kładzie sie karmę dla zwierzyny płowej.
  3. Jastrzębnik - dawniej myśliwy polujący z jastrzębiem.
  4. Jazgot - ujadanie wilków lub psów.
  5. Jaźwiec – borsuk.
  6. Jednorurka - myśliwska broń palna o jednej lufie gładkiej.
  7. Jucha - farba niedźwiedzia.